ประวัติชาอู่หลง เบอร์ 12 และ เบอร์ 17 หรือ อู่หลงก้านอ่อน ชาอู่หลงมา
ปลูกในเมืองไทย สมัยนายกเกรียงศักดิ์ ชมะนันท์ เป็นนายกรัฐมนตรี ดอย
แม่สลอง เดิมทีมีกองทหารแตกแยกจากจีนเนื่องจาก คณะปฏิบัติเมาเซตุง
ได้มาอาศัยขอลี้ภัย ตั้งถิ่นฐานอยู่ที่ดอยแม่สลอง เรียกว่าทหารกองพล 93
ก๊กหมิ่นตั๋ง ด้วยความซาบซึ้งพระมหากรุณาธิคุณ ของพระบาทสมเด็จ
พระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช รัชกาลที่ 9 จึงมี ความประสงค์ ตอบแทน
พระคุณของแผ่นดิน ขันอาสาไปปราบผู้ก่อการร้ายเขาค้อ ที่จังหวัด
เพชรบูรณ์ ทหารก๊กหมิ่นตั๋ง เป็นทหารเท้าเปล่า คือไม่ใส่รองเท้า จะปีน
เขาเก่งมาก และในที่สุดก็รบเอาชนะยึดเขาค้อคืนได้ ด้วยความดีความ
ชอบ ได้ขออนุญาตนายกเกรียงศักดิ์ ชมะนันท์ นายกรัฐมนตรี นำกล้าใบ
ชาอู่หลงจากไต้หวัน มาปลูกที่ดอยแม่สลอง เหตุที่เหมาะในพื้นที่
ภูมิศาสตร์ เปรียบเทียบกับไทยกับเกาะไต้หวัน สูงกว่าระดับน้ำทะเล 800
เมตร อากาศที่ไต้หวันหนาวเย็น และภูมิศาสตร์ที่ดอยแม่สลองสูงกว่า
ระดับน้ำทะเล 1200 เมตร และอากาศที่ดอยแม่สลอง ก็มีอากาศหนาวเย็น
ลักษณะใกล้เคียงกับเกาะไต้หวัน จึงปลูกใบชาได้ดี และประจวบกับ มี
โครงการพระราชดำริที่จะทำลายต้นฝิ่น และให้ชาวเขามาทำเกษตรกรรม
ที่ถูกต้อง จึงได้ส่งเสริมให้มีการปลูก ชาอู่หลงขึ้น (พลิกพื้นฝิ่น เป็นถิ่นชา)
ประมาณ พ.ศ. 2530 ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา